بعد از گذشت يكسال و هشت ماه فهميدم

سلام پسر خوشكل مامان هديه خوب خدا...........

عزيزكم راستش چند روز پيش قرار بود اين پست را اضافه كنم ولي اينقده سرم شلوغ بود كه نتونستم منو ببخش.... پسركم راستش چهارشنبه هفته پيش كه داشتم مي رفتم محل كار جديدم فريبا (صميمي ترين دوست  فرهنگسراييم) باهام تماس گرفت اون داره الان اولين روزهاي تجربه مادرشدنش را ميگذرونه خلاصه داشتيم صحبت مي كرديم بحث رسيد به روزهاي اول تولد شما........ (خواهر شوهر فريبا توي بخش مراقبت هاي ويزه كودكان بيمارستان شهداي كارگر هست) حرفي كه خواهر شوهرش روزهاي اول تولد شما به او زده بود و به من نگفته بود بهم گفت...... مي دوني چي گفت؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ گفت بهش گفته شما موندني نيستي.............. واي پسرم...... كلا بهم ريختم.... تمام اون روز را داشتم فكر مي كردم.... جالب بود ولي روزهاي اول تولد شما اصلا فكر نمي كردم  حالا شما شايد حالت خيلي بد باشه يا زبونم لال خوب نشي.... نمي دونم چرا ولي يه جور مطمئن بودم دعاي امام زمان پشتش هست و دوتايي خوب ميشيم و ميايم خونه......مي دونست لطف امام زمان و خواست خدا بوده كه ما شما را داريم ولي از بعد از حرف فريبا اطمينيانم بيشتر شد و مطمئن شدم هر چي دارم از ..........

مهدي رضايم خيلي خيلي خيلي شاكر خدا هستم كه شما را دارم و بيشتر از اونچه كه فكر كني دوست دارم......

راستي پسرم به كار جديد يه نه قاطع و محكم گفتم و با خودم قرار گذاشتم به غير از فرهنگسرا و تدريس رياضي دور هر چي كار بيرونه خط بكشم....... من تو را دارم و فقط فقط فقط تو و باباي مهربونت براي تمام زنمدگيم بس بس بسه.............

پسر گلم الان وقتي مي پرسمت اسمت كيه ميگي مهدي رضا... جمله هم ديگه قشنگ خودت ميسازي و حرف ميزني........... كلا ديگه حراف شدي..........

خداجونم شكرت شكرت شكرت